شغل مهمترين دغدغه جوانان در کشور است

خبرگزاري آريا-جوانان نياز به شغل، مسکن و آينده دارند و بايد براي آن‌ها برنامه ريزي کرد.
به گزارش خبرگزاري آريا، در نشستي که با روح الله مهرجو کارشناس مسائل اجتماعي داشتيم به مناسبت روز جوان درباره جوانان و مسائل مربوط به آنان گفتگو کرديم که در زير مي خوانيد:
سؤال: با توجه به فرا رسيدن روز جوان دوباره بحث جوانان ايران داغ مي‌شود، امروز مهمترين دغدغه جوانان چيست؟
مهرجو: در ابتدا بايد اعياد شعبانيه و ميلاد حضرت علي اکبر که به نام روز جوان به شايستگي نامگذاري شده است را به همه جوانان تبريک گفت. بدون ترديد مهم‌ترين داشته ايران اسلامي جمعيت جوان است که بسياري از کشورهاي دنيا آروزي داشتن آن را دارند، چرا که با نياز مبرم به نيروي کار تازه نفس و با انگيزه دارند. بنابراين بزرگ‌ترين موهبت ايران اسلامي همين نيروي جوان است و مقام معظم رهبري نيز در بيانيه گام دوم انقلاب مخاطب اصلي خود را جوانان قرار مي‌دهند. بدون ترديد اگر ما برنامه داشته باشيم حضور خيل عظيم جوانان فرصت و در غير اين صورت يک تهديد مي‌شود. چرا که اين جوانان نياز به شغل، مسکن و آينده دارند و بايد براي آن‌ها برنامه ريزي کرد. مسأله ‌اي که امروز مبتلابه جامعه است و شغل مهمترين دغدغه جوانان به ويژه فارغ التحصيلان دانشگاهي است که پس از طي کردن تحصيلات عاليه در انتظار شغل بوده و مي‌خواهند که با تشکيل خانواده وارد مرحله جديدي از زندگي خود شوند.
سؤال: در همين جا مهم‌ترين مشکل همين سيستم آموزشي نيست که نمي‌تواند نيروي مورد نياز جامعه را تأمين کند؟
مهرجو: تقريباً همه به اين مسأله اذعان دارند که دانشگاه‌ها نمي‌تواند که نيروي مورد نياز به ويژه در بخش صنعت را فراهم کند و اغلب فارغ التحصيلان دانشگاهي آمادگي ورود به بازار کار را ندارند و به آموزش‌هاي بيشتري نياز دارند. تا کنون بيشتر دغدغه مسؤولان فراهم کردن محيط دانشگاهي بوده تا به هر نحو ممکن جوانان به تحصيلات عاليه برسند و اين مطالبه جامعه پاسخ داده شود و چندان به بعد از آن توجهي نشد. در عمل جامعه به سمتي رفته که همه خواهان اين هستند که فرزندانشان در سطوح عالي تحصيل کنند و به جايگاه والايي دست يابند، غافل از آنکه کشور بيش از هر چيزي به نيروي فني و تکنسين نياز دارد تا مهندس و مدير و دکتر. همين مسأله باعث شده است که بگوييم ارتباط صنعت با دانشگاه قطع است و يا افراد با توجه به رشته تحصيلي خود مشغول به کار نيستند و گاهاً تناقض‌هاي عجيبي نيز ديده مي‎شود.
سؤال: براي حل اين معضل چه بايد کرد؟
مهرجو: در درجه نخست بايد فرهنگي در جامعه ايجاد شود که بر اساس واقعيت‌ها بنا شده باشد و همه دکتر و مهندس را تنها شغل با پرنسيب، ندانند. از سوي ديگر سيستم آموزشي بايد بتواند استعدادهاي کودکان را شناسايي و در نتيجه بر اساس آن دوره‌هاي تحصيلي را برنامه ريزي و برگزار کنند در غير اين صورت نيروي انساني هرز مي‌رود و به يک چالش در کشور بدل مي‌شود. روزي همه به دنبال مهندس شدن بودند و امروز همه به دنبال دکتر شدن هستند تا بتوانند از موقعيت‌هاي شغلي آن استفاده کنند. ما به فرهنگ توسعه قبل از رسيدن به توسعه نياز داريم تا بتوانيم از منابع خود به خوبي استفاده کنيم.
سؤال: برخي از جوانان از عدم اعتماد به خودشان در جامعه ناراحت هستند، به نظر شما اين عدم اعتماد وجود دارد؟
مهرجو: بله تقريباً بايد به آن‌ها حق بدهيم که اينگونه فکر کنند. سال‌ها مديريت‌ها و تصميم‌گيري‌ها بر عهده جوانان قديم بود. جواناني که به آنان اعتماد شد اما آنان حاضر نشدند به جوانان امروزي اعتماد کنند. به همين دليل مجلس اقداماتي از جمله منع به کارگيري بازنشستگان را تصويب کرد. اگر چه اين اقدام با عجله انجام شد و مي‌توان نقدهايي را بر آن وارد کرد، اما باعث شد که بالاخره يک چرخش نخبگان در جامعه محقق شود. اين اتفاق خوبي بود.
سؤال: آيا به نظر شما تغييري در رويکرد نگاه به جوانان مي‌بينيد؟
مهرجو:بايد گفت بله، انتصاب‌هاي مهمي از سوي مقام معظم رهبري صورت گرفت و ايشان به جوانان اعتماد کردند و آنان را درمناسب مهمي در دانشگاه‌ها نماز جمعه گماشتند و همين مسأله باعث شد که همه تصميم‌گيران اين مسأله را جدي بگيرند و امروز در حال انتصابات جوانان در پست‌هاي مختلف هستيم و کم کم اين باور در حال ايجاد است که بايد فرصت‌ها را به جوانان سپرد و از اين ظرفيت بالا استفاده کرد چرا که تا آخر مديران فعلي نمي‌توانند بر مسند مديريت باقي بمانند.
سؤال: طراوات لازم در جامعه جوان وجود دارد؟
مهرجو: متأسفانه بنا به دليل اقتصادي و شغل نمي‌توانيم بگوييم که طراوت وجود دارد. نبود شغل مشکلات بسياري را از جمله افزايش سن ازدواج و پديده بي ميلي جوانان به ازدواج و فرزند آوري ايجاد کرده است. بسياري از جوانان حاضر نيستند که مسؤوليت ازدواج را بپذيرند و مهمترين دليل آن را نبود امنيت شغلي عنوان مي‌کند. در اين ميان سن بارداري بانوان نيز به شدت افزايش يافته است که ريسک بارداري را افزايش مي‌دهد و چالش‌هاي ديگري از جمله ناباروري ايجاد مي‌کند که هزينه‌هاي سنگيني را بر جامعه متحمل مي‌کند و براي آينده نگراني‌هايي را درباره ميزان جمعيت ايجاد کرده است.
سؤال: راهکاري که بايد انجام داد چيست؟
مهرجو: در درجه اول همانطور که پيش‌تر اشاره شد بايد مدارس و دانشگاه‌ها را با اهداف جامعه هماهنگ‌تر کرد و برنامه ريزي را به شکلي انجام دهند تا استعداد يابي به خوبي انجام شود. پس از آن با برنامه‌ريزي و برآوردهاي لازم و بلند مدت نيازهاي جامعه را شناسايي و تخصص‌هاي مختلف را تدوين کنند تا لازم نباشد فارغ التحصيلان دانشگاهي براي کسب مهارت مجبور به حضور در فني و حرفه‌اي بگيرند.پس از اين مسأله بايد به امر مهم سرمايه گذاري پرداخت و در گوشه و کنار طرح‌عاي مهمي در جذب سرمايه مطرح و پياده کرد. به اين طريق با ايجاد شغل ساير مشکلات را تا قدر قابل توجهي برطرف مي‌کند و از همه ظرفيت‌ها استفاده مي‌شود.